«تو» اولین انسانی هستی که می شناسیش.

پس هر کاری می‌خواهی برای انسانها انجام دهی، هر تدارکی برایشان دیدی، هر ایرادی به آنها می گیری، هر انتظاری از آن ها داری، هر لطفی می خواهی بکنی، هر پندی میخواهی بدهی، اگر می خواهی خوشحالش کنی، اول تمام و کمال برای «تو» انجام بده و انتظار داشته باش و ایراد بگیر و تدارک ببین و لطف کن وپند بده و خوشحالش کن؛ اگر راستی می گی.

از همین طلوع شروع کن...